Kinderkruistocht

Eerste kruistocht (1095-1099)
Tweede kruistocht (1147-1149)
Derde kruistocht (1189-1192)
Vierde kruistocht (1202-1204)
Vijfde kruistocht (1218-1221)
Zesde kruistocht (1228-1229)
Zevende kruistocht (1248-1254)
Achtste kruistocht (1270)
Negende kruistocht (1271-1272)
Kinderkruistocht (1212)

De Kinderkruistochten waren twee gebeurtenissen in 1212 waarvan de waarheid nog in nevelen is gehuld. Het zou hier gaan om tochten van kinderen om Jeruzalem van de islam te bevrijden en was een reactie op de vierde kruistocht die meer een anti-Byzantijns karakter had dan een anti-islamitische bestemming.

 Er vonden waarschijnlijk twee Kinderkruistochten plaats: een in Frankrijk en een in Duitsland. In beide gevallen was de geschiedenis ongeveer hetzelfde:een jongen kreeg een visioen waarin God of een engel hem opdracht zou geven een leger van onschuldige kinderen te verzamelen en naar Jeruzalem te trekken. De Middellandse Zee zou voor hen splijten, waarop de weg naar Jeruzalem open zou liggen. Daar aangekomen zouden de Saracenen voor hun onschuld vluchten.

Het ging om ca. 30.000 kinderen, geleid door de 12-jarige jongen Stephan "van Cloyes". Opgezet omdat de ouderen hadden gefaald, kreeg in 1212 de Kinderkruistocht officiële steun

. De kinderen werden te Marseille ingescheept maar een deel van hen leed schipbreuk en kwam om. De meeste kinderen vielen in handen van slavenhandelaars en werden als slaven aan de Turken verkocht of kwamen om door honger of epidemieën.

Rond dezelfde tijd zou ook in Duitsland een Kinderkruistocht hebben plaatsgevonden. Het zou hier gaan om een groep van 20.000 geleid door een herdersjongen, Nicolaas. De groep stak de Alpen over en bereikte ten slotte na vele ontberingen en verliezen Rome. Daar raadde de Paus Nicolaas af verder te gaan, en viel de groep uiteen. Een deel trok ten koste van vele slachtoffers terug naar Duitsland. Een ander deel bleef in Italië.

Volgens veel historici ging het hier niet om kinderen, maar om ontheemde boeren die uit geldnood hun land hadden moeten verkopen. Twee jonge leiders, Stephan en Nicolaas, kregen "visioenen" en stuurden hun groep op Kruistocht. In deze visie zou het dus meer om een soort sektevorming gaan, waarbij de groepen op een bepaald moment door alle verliezen en ontberingen ontmoedigd uiteenvielen. Het woord Kinderkruistocht zou in deze visie berusten op een taalkundig misverstand.